Szkocka dynastia królewska panująca od 1371 w Szkocji a od 1603, na mocy testamentu Elżbiety I, królowej Anglii, królowie Anglii, Szkocjii i Irlandii do 1714 ( z przerwą 1649-1660). Wywodzili się od Alana Fitzflaada (zmarł 1114), którego syn został piewszym dziedzicznym naczelnikiem dworu Szkocji (stewarten)

Pierwszym Stuartem na tronie Szkocji był Robert II (koronowany 1371). Od 1603 Stuartowie panowali jako królowie Anglii, Szkocjii i Irlandii. Pierwszym królem połączonych królestw był Jakub VI. W 1649 w wyniku rewolucji angielskiej obalono i ścięto Karola I. W okresie Restauracji panowali Karol II i Jakub II (obalony 1688). Ostatnia z dynastii Stuartów, Anna panowała 1702-1714

RAMEAU

Dynastie świata. Przewodnik chronologiczny i genealogiczny / John E. Morby. - Kraków, 1994